De Sturmtiger is geproduceerd op basis van uitgeschakelde Tiger 1 (late model) tanks, i.v.m. productie problemen mocht men van Hitler alleen aan ombouw doen en geen nieuwe productie starten. Er zijn er maar 18 gebouwd.

De Sturmtiger beschikt niet over een kanon, maar beschikt over een zwaar mortier geschut c.q. raketbewapening (38 cm Raketenwerfer 61 L/5.4,). Naar het schijnt, is het wapen ontwikkeld als een anti-onderzeeboot wapen, echter 18 exemplaren zijn op de Sturmtiger gemonteerd. Hiertoe werden bij de Tiger tanks de torens c.q. koepels verwijderd en vervangen door een stalen opbouw met wanddikte van 150 mm. Aan de achterzijde van de opbouw zat het toegangsluik en bovenop zat het laadluik en een kleine kraan om de raketgranaten te laden. De Sturmtiger kon 14 raketgranaten vervoeren en het laden gebeurde door middel van een transportrail.
Het uiterst krachtige explosieve projectiel, had een springlading van 125kg en was zo'n 1,5 meter lang, met een gewicht van circa 350 kg. Het bereik was tussen de 4,6 en 6 km. Tijdens het afvuren van een raket ontstond rook en was er een flinke gasdruk en warmteontwikkeling, deze werden afgevoerd door meerdere kanaaltjes die zich in de loop bevinden. Zo voorkomt men dat deze gasdruk, warmteontwikkeling en rook zich in het compartiment van de tank kwam.

De Sturmtiger was moeilijk uit te schakelen, een mogelijkheid was door een gelijktijdige beschieting van meerdere stuks zware artillerie of door een luchtbombardement. Bijna alle Sturmtigers zijn door de eigen bemanning onklaar gemaakt bij het noodgedwongen verlaten van de tank. Mede door de angst voor dit wapen en door de zeer zware bepantsering was de Sturmtiger een ware nachtmerrie voor de geallieerden. Gezien het geringe aantal dat er is gebouwd en de inzet er van op het laatste moment van de oorlog heeft deze Sturmtiger nauwelijks bijgedragen aan het verloop van WWII.
 

De achttien stuks Sturmtigers zijn ondergebracht bij drie leger onderdelen, de Panzer Sturmmörser Kompanie 1000, 1001 en 1002.

PzStuMrKp 1000, met 4 Sturmtigers.

Eerste actie in december 1944 in de westelijke Eifel bij Trier, tijdens de eerste Duitse aanval op de Amerikaanse troepen. (Operatie Wacht am Rhein / het Ardennen Offensief)
Drie Sturmtigers vielen uit door technische problemen, hiervan is de laatst bekende actie oostelijk van Bonn geweest. De vierde werd in het grensgebied met de Elzas uitgeschakeld door het Amerikaanse leger.

PzStuMrKp 1001, met 4 Sturmtigers.

Eerste actie in november 1944 in de Eifel bij Gemünd, vervolgens in januari 1945 in de Eifel nabij Düren en Euskirchen. In deze regio gebeurde indrukwekkende aanval op een stelling gevormd door een tank brigade van Sherman M4's. Een treffer van een Sturmtiger van PzStuMrKp 1001 vernietigde drie Amerikaanse Sherman M4 tanks, in Visé, België, tijdens het Ardennen Offensief.
In maart 1945 zijn de drie overgeblevenen met de Rijn veerboot bij Bonn overgezet. Op weg naar de laatste actie dicht ten oosten van Bonn, aldaar vernietigd wegens munitiegebrek door de bezetting.

PzStuMrKp 1002, met 10 Sturmtigers.

Eerst in actie op 13 augustus 1944 tijdens de Poolse opstand in Warschau, succesvol ingezet voor het vernietigen van gebouwen.
Wat later zijn er 6 van de 10 Sturmtigers naar het Reichswald verplaatst, waarna de zes in maart 1945 bij Rheinberg naar de andere zijde van de Rijn zijn gebracht.
 

De Sturmtiger, Tiger-Mörser is zowel aan het Oost-front, als West-front ingezet voor vernietiging van zwaar versterkte verdediging punten. De Sturmtiger is aan het front slechts weinig echt in actie geweest. Het voertuig was te traag en had regelmatig motorproblemen. Aan het West Front, deden de geallieerden er alles aan om de exacte locatie van de Sturmtiger te verkrijgen. Niet geheel onverstandig, immers een"geslaagde actie" was de uitschakeling van drie stuks Sherman M4 tanks met een schot. Naar verluidt zouden de drie Sherman tanks letterlijk weg geblazen zijn. Ook is een zwaar bepantserde bunker in de Siegfried linie, welke door de Amerikanen was bezet, compleet verwoest door slechts een enkele voltreffer.
 

In het boek "Der große Kessel" van Willi Mues wordt de inzet van vier Sturmtigers van het Stu.Mrs.Kp. 1002 in april 1945 tegen een optrekkende Amerikaanse colonne als volgt beschreven:
Met vier overgebleven Sturmtigers is het tot een eerste actie gekomen in de omgeving van Dorsten-Kirchhellen. Na de ontruiming van Kirchhellen betrok men een vuurstelling in de wouden noordelijk van Feldhausen, circa twee kilometer oostelijk van Kirchhellen.
Het weggedeelte noordelijk van Kirchhellen (Reichsstraße R223 - de huidige B223) was goed te overzien en men nam waar dat de Amerikaanse gevechtstroepen zich daar in een colonne zich verzamelden om zo op sterkte te komen.
Met alle vier de Sturmtigers werd een salvo in een rechtstreekse beschieting gegeven, de uitwerking van deze beschieting was voor toenmalige begrippen onbegrijpelijk. Voertuigen vlogen door de lucht en pantservoertuigen vielen om als kartonnen- dozen. Natuurlijk moest de vuurstelling gelijk verlaten worden, maar het duurde uren, eer de Amerikanen zich hersteld hadden en vliegtuigen inzetten.
Tijdens verdere terugtrekking over Polsum-Marl-Datteln werden alle nog voorhanden zijnde 24 raketten vanaf gunstige posities en in een directe beschieting afgevuurd, om een zo goed mogelijk resultaat te bereiken.
In de omgeving oostelijk van Datteln moest toen, doordat alles verschoten was en er ook geen munitie toevoer meer te verwachten was, deze "waardevolle" pantser vernietigd worden.
 

Foto 1. en 2. Deze Sturmtiger, of Tiger-Mörser, staat in het Panzermuseum in het Duitse Munster. Onbevestigde bronnen melden dat de Sturmtiger in het Panzermuseum van Munster, als laatste van de Sturmtigers een raket heeft afgevuurd op de Geallieerde troepen in Duitsland. Dit exemplaar zou dienst gedaan hebben bij het Panzer Sturmmörser Kompanie 1002 en is in april 1945 in bezit gekomen van het Amerikaanse leger. Op foto's van toen beschikt deze tank over een camouflage met de bekende bruin-kaki-groen vlekken patroon, welke er nu niet meer op zit. Na de WWII is het verscheept naar Amerika, naar oefenterreinen in Aberdeen, Maryland. Het heeft een tijd tentoon gesteld gestaan in het bijbehorende museum in Aberdeen. Na verloop van tijd is het weer verscheept naar Duitsland en was te zien in het Wehrtechnische Studiensammlung in Koblenz. Vervolgens heeft het in het Auto & Technik Museum in Sinsheim gestaan en het staat nu in Munster.
Op deze Sturmtiger ontbreken de leger tekens (markings), indien aanwezig had er mogelijk met iets meer zekerheid iets over de herkomst en gebruik gemeld kunnen worden.
 

 

Foto 3. en 4. Deze 38 cm Raketenwerfer 61 L/5.4 is te zien in het Tank Museum in Bovington (UK). Tegen het einde van de oorlog is een Sturmtiger in Britse handen gekomen. De Sturmtiger is vervolgens naar Groot-Brittannië getransporteerd en daar uitvoerig getest.
Vervolgens is de Sturmtiger gesloopt en alleen de raketwerfer is overgebleven. Deze raketwerper heeft zeer waarschijnlijk toebehoord aan een Duitse Sturmtiger die dienst heeft gedaan bij het Panzer Sturmmörser Kompanie 1001.