| Sd.Kfz.251/8, Mittlere Krankenpanzerwagen, Ausf.C | ||
|
Type: Half-track m.Kr.PzWg Mittlerer Krankenpanzerwagen, Gerat 908. Mittlere Krankenpanzerwagen, Ausf.C Sd.Kfz. 251/8 |
 |
|
| Contents: | ||
| Foto 1. De aangepaste Krankenpanzerwagen, Ausf.C in Bovington (GB). | ||
| 1. Algemeen: |
| De Sd.Kfz. 251 is een Duitse half-track, of zoals de Duitsers het noemen
een Schützenpanzerwagen, waarvan de eerste uitvoeringen in 1939 in
gebruik waren bij de 1st Panzer Division.
Het ontwerp, een gepantserde halftrack met ruimte voor een bestuurder en
bijdrijder en tien personen achterin, dateert uit 1937 en is afkomstig
van Hanomag en Bössing-NAG. Een eis die werd gesteld aan het ontwerp van
de halftrack is dat deze in staat moest zijn om de tanks van de Duitse
Panzer Divisions op het slagveld bij te houden. Het ontwerp van Hanomag
en Bössing-NAG is gebaseerd op het chassis van een in 1937 bestaande
drie tons, halftrack, trekker de Sd.Kfz.11. Hanomag nam het ontwerp voor het nieuwe chassis op zich en Bussing-Nag was verantwoordelijk voor het ontwerp van de opbouw. Het resultaat was de mittlere Schützenpanzerwagen Sd.Kfz.251, een voertuig voor de infanterie ontwikkeld, dat voor hen voor het eerst in de geschiedenis de zelfde bescherming en rijeigenschappen bood, vergelijkbaar aan de tanks. Het ontwerp was voor die tijd erg modern, maar ook kostbaar en technisch complex om te bouwen. De tracks die voor de aandrijving zorgen en grotendeels het gewicht van de halftrack dragen hebben een nadeel. Modder en sneeuw konden de tracks blokkeren doordat dit zich ophoopte en ook vast kwam te zitten in de loopvlakken, zeg maar het profiel, van de tracks. Een ander min puntje, is de bovenzijde van de opbouw, deze was gewoon open en daardoor was de bemanning kwetsbaar voor bv handgranaten. De voorwielen van de halftrack worden niet aangedreven door de motor en dienen alleen om te sturen. Bij de meeste uitvoeringen van de Schützenpanzerwagen, zijn de pantserplaten van de opbouw aan elkaar verbonden met een lasverbinding, bij een klein aantal is gebruik gemaakt van klinknagels. Het onderhoud aan de halftrack moest regelmatig gebeuren en kon alleen worden uitgevoerd door daartoe opgeleid technisch personeel. Er zijn vier basis modellen van de Schützenpanzerwagen Sd.Kfz.251, te weten Ausf. A- tot en met D. Van deze modellen zijn er in totaal officieel weer 23 varianten, bv Sd.Kfz. 251/1 tot en met 251/23. Onofficieel zijn er nog meer varianten. De taak van deze voertuigen was het "beschermd" vervoeren van manschappen en bewapening naar het front. De oorspronkelijke bewapening was een 7.92mm MachinGewehr MG34 of MG42. In de ruimte achter de cabine bevinden zich voor en achterin bevestigingspunten voor de machine geweren. Ondanks het feit dat dit een legervoertuig is welke is uitgerust met machine geweren, is deze wel geschikt voor transport doeleinden, maar beslist niet als gevechtsvoertuig bij het front. De opvolger van Ausf.C is natuurlijk Ausf.D welke van september 1943 tot en met maart 1945 is gebouwd. Het grote voordeel van Ausf.D was dat deze eenvoudiger te maken was en dus sneller geleverd kon worden en ook goedkoper was dan Ausf.C. Dit werd met name bereikt doordat de opbouw van Ausf.D uit minder onderdelen bestaat dan Ausf.C. Na oorlogsmodellen zijn er in Tsjechië vanaf 1955 tot in de zestiger jaren gebouwd, het gaat dan om de zgn OT 810, uitgerust met een V8 Tatra elf liter dieselmotor. Tijdens de oorlog hete deze fabriek in Tsjecho-Slowakije B.M.M. (Bohmisch-Mahrische Maschingenfabrik), na de oorlog ging de fabriek verder onder de naam C.K.D. Praga. |
| Bron: o.a. Tank Museum Bovington (GB). |
| 2. De Sd.Kfz.251/8, Mittlere Krankenpanzerwagen, Ausf.C. |
| De Sd.Kfz. 251/8 Ausf.C is een van de vele varianten van de mittlere Schützenpanzerwagen Sd.Kfz.251. Het is een gepantserde halftrack voor het transport van gewonden. De complete benaming is Sd.Kfz.251/8, Mittlere Krankenpanzerwagen, Ausf.C Andere voorkomende benamingen zijn: |
|
| Officieel is er maar een uitvoering, Ausf.C, gebruikt voor de mittlere Krankenpanzerwagen.
Of dit helemaal terecht is betwijfel ik, want er zijn tijdens WW II
aanpassingen cq verbeteringen doorgevoerd. De eerste modellen van de
Krankenpanzerwagen beschikten niet over een achterdeur. De soldaten
moesten simpelweg over een kleine verhoging heen klimmen of getild
worden. Al gauw is er om praktische redenen wel een achterdeur geplaatst in de Krankenpanzerwagens. Daarnaast beschikten de Kranken- panzerwagens die bij de staf van een legeronderdeel waren ingedeeld over een radiozender type FuG5. |
| 3. Krankenpanzerwagen, Ausf.C in Bovington (GB). | ||
 |
||
| Foto 2. De aangepaste Krankenpanzerwagen, Ausf.C in Bovington (GB). | ||
|
Foto 1. t/m 3. Deze Krankenpanzerwagen,
Ausf.C is te zien in het Tank Museum in Bovington (GB).
Deze Krankenpanzerwagen is het vierenveertigste exemplaar dat is gemaakt
bij B.M.M. in Tsjecho-Slowakije in 1941. De onderdelen van het chassis
zijn aan elkaar bevestigd middels klinknagels, wat duidelijk
zichtbaar is op de foto's. Van origine biedt de ruimte achter de cabine
plaats aan acht zitplaatsen voor gewonden of twee brancards en vier
zitplaatsen voor gewonden. Het museum heeft
echter deze
Krankenpanzerwagen aangepast en uitgevoerd in de kleuren en legertekens van een Schützenpanzerwagen
van het 1. Panzer Division. Zo zijn de zitplaatsen cq banken uit de ruimte achter de cabine verwijderd. Dit heeft men gedaan om te tonen hoe een Schützenpanzerwagen van het 1. Panzer Division er tijdens de Blitzkrieg in Frankrijk. in de zomer van 1940, er uit zag. Het Duitse kleuren schema voor legervoertuigen in het begin van WW II, was ook feld-grau, ofwel groengrijs. De Duitse leger tekens (markings) op deze Krankenpanzerwagen in Bovington: |
||
| Unit marking: | Cijfer 10 (geel): Aan beide zijden staat het no. 10. Het nummer 10 staat voor een legereenheid bijvoorbeeld het 10. Kompanie (compagnie) of 10.Zug (peloton). Een aanname is dat de 10 betrekking heeft op Panzer-Abteilung 10, welke een onderdeel is van het 1.Panzer Regiment van het 1.Panzer Division. | |
| Division marking: | Het eikenblad (wit), is het symbool van het
Duitse 1. Panzer Division. In de eerste jaren van de oorlog was het
officiële symbool op de voertuigen van het 1. Panzer Division een geel
gekanteld kruis of een omgedraaide letter Y. waarbij dit voertuig dienst heeft gedaan. Het symbool dat de vorm heeft van een gedraaide letter t, is het algemene symbool voor de functie / taak van het voertuig: radio cq signial functie. |
|
| Combined tactical and vehicle marking: | Het vierkante symbool met het cijfer 10 er naast is
een gecombineerd voertuig en tactisch symbool. Het cijfer 10 staat hierboven bij de Unit marking verklaard. Het vierkante symbool met de twee rondjes, geeft aan dat dit voertuig deel uit maakt van een gemotoriseerde eenheid. Het symbool voor een halftrack ambulance is anders en heeft oa een wit kruis boven het symbool van de halftrack staan. |
|
| Rode kruis: | Ontbreekt: Rode Kruis (rood kruis in witte cirkel) aan beide zijkanten van de bak achter de cabine en op de motorkap. | |
| National Insignia: | Kruis (zwart op wit) aan beide zijkanten, dit is een van de vier gebruikte varianten van het Duitse "Balkankreuz". Het geeft aan dat het een voertuig is van de Duitse Wehrmacht Heer of van de Duitse Waffen SS. | |
| Nummerplaat: | WH 2053--, gebruikelijk is er een kentekenplaat aanwezig die begint met de letters WH of SS. WH staat voor Wehrmacht - Heer en SS staat voor Waffen SS. | |
| 3.1 De Duitse 1. Panzer Division | ||
| De Duitse 1. Panzer Division is opgericht op
15 oktober 1935 in de Duitse plaats Weimar. Het is in september 1939
betrokken bij de Blitzkrieg in Polen en is een van de zes pantser
divisies die aan de Duitse inval van Polen deelneemt. Te samen met het
4. Panzer Division omcirkelen ze het Poolse leger nabij Warschau en
daarbij geeft het Poolse leger zich over aan de Duitse bezetter. In mei 1940 gaat het Duitse1. Panzer Division via de Ardennen naar Noord Frankrijk richting Sedan, als onderdeel van de Blitzkrieg tegen Frankrijk. Ze weten te samen met de andere Duitse legereenheden de Franse en Britse troepen terug te drijven tot aan het strand bij Duinkerke. Op 4 juni 1940 word de Slag bij Duinkerke in het voordeel van de Duitse bezetter beslist. Daarna trakt het verder Frankrijk in tot de Franse capitulatie op 22 juni 1940. Het 1. Panzer Division is vervolgens betrokken bij een grote reorganisatie bij de Wehrmacht Heer. In juni 1941 neemt het deel aan de Duitse invasie in Rusland, Operatie Barbarossa. Het gaat richting Estland en vervolgens is het van 8 tot 18 september 1941 betrokken bij de aanval op Leningrad. Het werd terug gehaald om vervolgens in oktober 1941 mee te doen aan de Duitse aanval op Moskou, welke zij op circa 50 km na weten te bereiken. De Russen zetten succesvol de tegenaanval in en het 1. Panzer Division is in december 1941 betrokken bij de verdediging van de noordflank van de Duitse linie, ten noorden van Moskou. Van januari 1942 tot en met januari 1943 zijn zij in de verdediging tegen de optrekkende Russische troepen. In februari 1943 word de divisie terug gehaald van het front en verplaatst naar Frankrijk om op sterkte te komen. Van juni tot oktober 1943 verblijft de divisie in Griekenland en in de Balkan, in een defensieve rol. Daarna worden ze naar de Oekraïne verplaats om aldaar mee te helpen de Russische opmars tegen te houden. Het vocht in de winter van 43-44 tegen het optrekkende Rode Leger in de regio ten westen van Kiev. In april 1944 raakte de divisie ingesloten in de Oekraïne, oostelijk van Hongarije. Het wist ternauwernood te ontsnappen richting Hongarije en de gevechten gaan verder in het gebergte van de Karpaten. In september 1944 word de divisie uit het gebergte van de Karpaten gedreven en doet het nog verwoede pogingen om de opmars van het Rode Leger in Hongarije op te houden. In januari 1945 doet het mee aan Operatie Konrad, in een laatste poging om een aantal Russische divisies te omcirkelen ten zuiden van Boedapest. Als gevolg van de opamars van het Rode Leger en de algehele terug trekking van het Duitse leger aan het Oostfront, trekt ook het 1. Panzer Division zich terug, dit maal voor de laatste keer en dan richting de Oostenrijkse-Hongaarse grens. De divisie heeft zich in mei 1945 in Oostenrijk overgegeven aan het Amerikaanse leger. |
||
| 4. Technishe Specificaties: | ||
| Ontwerp: | 1937, door Hanomag en Bössing-NAG. | |
| Geproduceerd in: | Duitsland en Tsjecho-Slowakije. | |
| Fabrikant: | Het chassis oa bij Hanomag en Weserhütte en opbouw door Bössing-NAG en B.M.M.. | |
| Geproduceerd: | Ausf.C is gebouwd van juni 1939 tot en met september 1943. | |
| Aantal geproduceerd: | In totaal zijn er circa 4600 exemplaren van Ausf.C gemaakt. Aantal Krankenpanzerwagens is onbekend. | |
| Bemanning: | Bestuurder en bijrijder, ruimte achterin voor zes tot acht gewonden.(Krankenpanzerwagen) | |
| Gewicht: | Gevechts klaar, Sd.Kfz.251/8, Ausf.C; 7810kg. | |
| Afmetingen: | Afmetingen: LxBxH = 5,8 x 2,1 x 1,75 m | |
| Dikte bepantsering: | Sd.Kfz.251/8, Ausf.C maximaal 10 mm dik. | |
| Motor: | Benzine motor, Maybach HL42 TUKRM, 6 cilinder, 4198cc, 100 pk. | |
| Onder licentie ook gebouwd bij Norddeutsche Motorenbau en Auto-Union. | ||
| Maximale snelheid: | 53 km/u. | |
| Maximaal bereik: | 300 km. | |
| Bewapening: | Twee stuks 7.92mm MachinGewehr MG34 of MG42. | |