De geschiedenis van dit een kleine Brits militair rupsvoertuig start in 1934 met de Vickers Carrier. Vickers (Groot-Brittannië) ontwierp dit voertuig in 1934 en de productie werd in 1935 gestart. De eerste exemplaren waren soms uitgerust met een antitankgeweer, de .55 inch Boys ATR. Daarop verschenen vier verschillende varianten van de Vickers Carrier met eenieder een iets aangepaste opbouw: de Machine Gun Carrier, de Bren Gun Carrier, de Cavalery Carrier en de Scout Carrier.
 
In 1939 werd bedacht deze verschillende uitvoeringen te standaardiseren en de vier varianten te vervangen door een nieuw exemplaar dat bekend werd als de Universal Carrier c.q. Bren Gun Carrier. Deze Carriers waren gewoonlijk in gebruik voor transport van militairen en militaire benodigdheden, vaak bewapend met een .303 inch Bren Gun machine geweer, vandaar de veelgehoorde algemene benaming Bren Gun Carrier.
Deze Universal Carrier kende verschillende toepassingen, qua bewapening was dat een Bren Light Machine Gun, de Vickers Medium Machine Gun en een aangepaste variant de 3-inch mortar carrier. Daarnaast waren er Carriers die werden gebruikt voor patrouille en observatie, de Britse benaming voor deze rol, recce c.q. sqouting word veelal verkeerd naar het Nederlands vertaald. Bij de Britse Royal Artillery Regiments deden ze ook dienst als "signals vehicle", "gun tractor" en als "artillery observation post". Naast het transport van wapens werden ze ook ingezet voor troepen transport en als ambulance.
 
In al zijn varianten zijn er in totaal ruim 100.000 exemplaren gemaakt in Groot-Brittannië en daarbuiten. Het is het de meest gemaakte gepantserde voertuig in de militaire geschiedenis. Het voertuig is op grote schaal gemaakt en gebruikt in WW II en erna door vrijwel alle Geallieerde legers.
De sterk verbeterde Amerikaanse uitvoering, de T16, is na de oorlog ook door de Koninklijke Landmacht in gebruik genomen.
De huidige 'overlevende' Universal Carriers zijn vaak niet meer in geheel originele staat. Door een gebrek aan onderdelen, o.a. tracks, en het wegnemen van spatschermen, trek inrichtingen, opstapbeugels e.d. is het vaak lastig om aan te geven of het origineel een Mk. I of Mk.II was.
 

1.1 Verschillende uitvoeringen:
 

 
1.2 Export:

Groot-Brittannië heeft naast de Verenigde Staten ook militaire steun aan de Geallieerde bondgenoten geleverd, oa is de Universal Carrier geleverd aan de Belgische Prion Brigade, de Nederlandse Princes Irene Brigade en er zijn 2.656 stuks geleverd aan het Rode Leger van de Sovjet-Unie. Tevens zijn er 400 stuks Mortar Carriers No.1, Mk.I als militaire steun geleverd aan het Nationalistische Chinese Leger voor de strijd tegen de Japanse bezetters.
 

Foto 1. Deze Universal Carrier is in het Techniek Museum in het Duitse Sinsheim te zien. Het voertuig Is voorzien van de Canadese markings. Het draagt de markings van het oudste Canadese Infanterie Gevechts eenheid The Rileys. Deze eenheid heeft een indrukwekkende staat van dienst o.a. tijdens WWII.
Naast Noord-Afrika, Italië, Dieppe is het een week na D-Day in Normandië aan land gekomen. Vanaf daar heeft het o.a. gevochten in Falaise, de Schelde, Zuid Beverland, Woensdrecht, Twente Kanaal, Groningen, Rijnland, Oldenburg en het Hochwald.
Het gaat om een Universal Carrier Mk. I uitvoering, voor de uiterlijke kenmerken van dit model zie het overzicht 1.1
De Universal Carrier, of Bren Gun Carrier, is in meerdere musea te zien, waaronder de musea van Brussel, Sinsheim (D), Saumur (Fr), Delft en Amersfoort. De markings op de carrier:
 

1. 1st Canadian Army (olv Lt-Gen Crerar)
2. 2nd Canadian Armoured Brigade
3. II Canadian Corps
4. 2nd Canadian Infantry Division
5. 4th Canadian Infantry Brigade, de 'Royal Hamilton Light Infantry" (vanaf 1946 Wentworth Regiment, bijnaam The Rileys).