De Jagdpanther is een tank-destroyer, gebaseerd op het chassis van Panther tank en uitgerust met een 88 mm Pak 43/3 L/71 antitankkanon. De officiële benaming is Schwerer Panzerjäger V, een andere veel gebruikte benaming is Jagdpanther. Dit laatste is ontstaan doordat deze Jagdpanther is gebaseerd op de Duitse Panther tank. Het gezamenlijk ontwerp komt van de Duitse bedrijven Daimler Benz, MIAG en Krupp. De productie gebeurde in de periode van december 1943 tot 1945 bij MIAG, MNH en MBA. In totaal zijn er circa 415 exemplaren geproduceerd, onbevestigde bronnen melden dat er circa 384 zijn geleverd aan het leger. Na de Duitse capitulatie is er bij MIAG nog een Jagdpanther gebouwd onder toezicht van het Britse leger. Dit exemplaar staat nu in het Bovington tank museum in Groot-Brittannië.

De Jagdpanther was mede door zijn zware bepantsering en krachtige 88 mm geschut een geduchte tegenstander.
De doordringbaarheid van staal met een 88 mm Panzer granaat Patr .39:
- op 100 meter door 203 mm staal onder een schuine hoek van 30 graden.
- op 1000 meter door 165 mm staal onder een schuine hoek van 30 graden.
De Jagdpanther is wendbaar, snel, heeft een krachtig 88 mm kanon en dikke bepantsering. Het was daarom ook geliefd bij zijn bemanning. De vraag naar deze Jagdpanther, door het Duitse leger, was groter dan de productie. De productie is beperkt gebleven tot circa 415 exemplaren, gebouwd in de periode december 1943 tot 1945. De reden dat er niet meer zijn gebouwd en geleverd, is te danken aan de Geallieerde bombardementen op de Duitse oorlogsindustrie en de toeleveringsbedrijven.

De Jagdpanther werd ingezet bij de Wehrmacht Heer en was daar in gebruik bij de Schweren (Heeres) anzerjäger Abteilungen.
Een Schweren (Heeres) Panzerjäger Abteilungen, is opgebouwd uit een Abteilinungsstab (staf), met drie Jagdpanthers, en drie Kompanien (compagnieën) met ieder veertien Jagdpanthers. Verder is iedere Kompanie opgebouwd uit drie Zügen (pelotons) met ieder vier Jagdpanthers.
Als je even mee rekent dan missen we nog per Kompanie twee Jagdpanthers, deze waren ingedeeld bij de Kompanie staf zelf.
Naast deze drie Kompanien (compagnieën), waren er drie andere onderdelen toegevoegd aan een Schweren Panzerjäger Abteilung. Dit zijn, een Stabskompanie (staf compagnie), een Versorgungskompanie (ondersteuningscompagnie) en een Werkstattzug (peloton technische dienst). Vanaf maart 1944 tot en met het einde van de oorlog waren ze korte of langere tijd in gebruik bij volgende Schweren (Heeres) Panzerjäger Abteilungen: 519, 559, 560, 563, 616, 654, 655.
Eenmaal in gebruik bij deze Abteilungen, gelde de richtlijn dat de Jagdpanther niet zoals een tank ingezet c.q. opgesteld mag worden. Het kon simpelweg zijn loop niet snel verdraaien in een andere richting, waardoor de inzet zich tussen haakjes beperkte tot het uitschakelen van Geallieerde tanks en andere voertuigen.
In de praktijk betekent dit dat de Jagdpanther niet ingezet mag worden voor artillerie beschietingen en het beschermen van militaire stellingen. Het opereerde in nauwe samenwerking met de infanterie en pantzer troepen, vaak in een vooruit geschoven positie.
Nood breekt wetten en zo ook voor de inzet van de Jagdpanther bij de Schweren (Heeres) Panzerjäger Abteilungen.
Vanaf februari 1945 worden de Jagdpanthers ook ingezet bij de Panzer Lehr Division, het 2de, 9de en 10de SS Panzer Division en het führer Grenadier Brigade (Grossdeutschland).
 

1. Early production, herkenbaar doordat:
   - de loop uit een deel bestaat.
   - de kraag rondom de loop bevestiging zit vast gelast.
   - de bestuurder heeft twee kijkgaten.
2. Mid production, herkenbaar doordat:
   - de loop uit twee delen bestaat.
   - de kraag rondom de loop bevestiging zit vast gelast.
   - de bestuurder heeft een kijkgat.
3. Late production, herkenbaar doordat:
   - de loop uit twee delen bestaat.
   - de kraag rondom de loop bevestiging zit vast geschroefd.
   - de bestuurder heeft een kijkgat.

 
Op alle production models zijn er verschillende type uitlaten toegepast, Uiteindelijk zijn dit vier verschillende type uitlaat systemen.
Bij alle is de krik er vertikaal tussen geplaatst. Het type uitlaat is geen identificatie middel, om te bepalen welk type production model het is.
 

Foto 1. In het Musee des Blindés in het Franse Saumur is deze Schwerer P anzerjäger V (Jagdpanther), te bezichtigen. Het is een early production model met het unit marker nr.123 vermeld op de zijkant. Niet alle exemplaren beschikken over het antimagnetische 'Zimmerit-Schutzbelag", dit is echter maar een korte periode toegepast als antimagnetische laag, maar was in de praktijk maar weinig effectief.
Op deze Jagdpanther zit achterop een uitlaat systeem dat wel vaker werd toegepast op de early production models, zie ook foto 2.
Wat ontbreekt op deze Jagdpanther zijn de beschermplaten bij de tracks. Normaal gesproken zijn er op de beide zijkanten diverse gereedschappen en hulpmaterialen bevestigd, deze ontbreken ook. Het voertuig is niet voorzien van unit markings, behoudens dan de formatie plaats nummer 123, mede daarom zijn historie en herkomst van het voertuig onbekend. De leger marking op de Jagdpanther in Saumur.