De M3 scout car, is een licht bepantserde verkenningswagen en werd ook gebruikt als staf/commando auto, als ambulance en voor het voorttrekken van artillerie. In operationeel gebruik werd de scout car veelal ingezet voor verkenning en observatie doeleinden.
De M3 scout car is in 1938 ontwikkeld door de Amerikaanse firma White Motor Company.
De oorspronkelijke eerste order van 64 stuks is geleverd aan de Amerikaanse 7de Cavalerie Brigade.

Daarop volgend werd besloten tot de aanschaf van de verbeterde M3A1. De M3A1 heeft een langere en bredere opbouw dan de M3. Voorop de bumper kon een roller bevestigd worden, zo liep de bumper niet vast in het zand in heuvelachtig terrein.
De M3A1 bood ruimte voor acht manschappen en bood ondersteunende vuurkracht middels drie machine geweren, een .50 Caliber (12.7 mm) en twee .30 Caliber (7.62 mm), bevestigd op een "skate rail" langs de opbouw. Er bestond de mogelijkheid dat de scout car werd uitgerust met een radiozendinstallatie van het type SCR506, radio 508, of 510 waarbij de antennebasis wordt geplaatst in het centrum van de achtersectie. De brandstof tank zit onder de bestuurdersstoel en bij iedere voordeur is ruimte voor een extra jerrycan. Aan de zijkant van de scout car bevindt zich bevestigingspunten voor een bijl, een schop, en een pikhouweel. Onder de zijdeuren is opslagruimte voor munitie, hulpmiddelen, en reserve onderdelen. De deuren bestaan uit twee helften, waarbij de bovenste helft middels een scharnier naar beneden geklapt kan worden en voorzien is van een kijksleuf. Het achtergedeelte van de scout car was van een stevige pantserplaat zonder deur erin.
De roller aan de voorkant moet voorkomen dat het voertuig in heuvelachtig terrein vast komt te zitten met zijn neus in het zand.

De M3A1 was in productie vanaf 1941 tot aan 1944 en er zijn 20.918 stuks M3A1 gebouwd. Het ontwerp was van invloed op de ontwikkeling van de US M2 en M3 half track. Bij het eerste model van de M2 half track is het ontwerp van de bepantsering en de bevestiging van het machinegeweer overgenomen.
De eerste inzet tijdens WW II was in 1941-42 op de Filipijnen, vervolgens in Noord-Afrika en tijdens de invasie op Sicilië.
Een groot aantal van deze voertuigen heeft tot en met 1943 dienst gedaan bij de Amerikaanse Cavalerie. De eenheden van de cavalerie werden vaak ondergebracht bij de Armoured Divisions, de pantserdivisies die o.a. met tanks en half-tracks waren uitgerust. De cavalerie werd dan o.a. ingezet voor "reconnaiasance", met observatie en toezichthoudende taken. Dus niet zo zeer voor vooruit geschoven verkenningstaken. Vanaf D-Day word de scoutcar binnen de Geallieerde legers weer ingezet als vervoermiddel bij diverse legereenheden.
 

 

De M3A1 scout car is door de Verenigde Staten onder het Lend Lease Program geleverd aan meerdere Geallieerde bondgenoten, waaronder Rusland (3034 stuks), Polen en Groot-Brittannië.

 

Foto 1. en 2. Deze M3A1 White 4x4 scout car, is te zien in het Tank Museum in Bovington (UK). Het voertuig gebouwd in 1942 verkeert in een goede staat van onderhoud. De restanten van wat eerst een scout car was, zijn door twee Britten in Frankrijk opgekocht. Vervolgens is het tussen 1981 en 1983 gerestaureerd en in hun bezit gebleven en getoond op diverse militairia evenementen. Het draagt de markings van het 1st Polish Armoured Division (= 1-sza Polska Dywizja Pancerna) en de RAC flash was bij hen in gebruik tijdens de eerste inzet van het Poolse leger in Italië.
Het is op een gegeven moment opgekocht door een verzamelaar en in ruil voor een ander AFV gegeven aan het Tank Museum.
Het museum heeft het voertuig opnieuw laten restaureren door de twee Britten en het verkeert nu in een rijdende staat. Het gebruik en inzet van het voertuig tijdens WW II is mij onbekend. Kleine aanvulling,Groot-Brittannië heeft via een Lend Lease order vele M3A1 scout cars ontvangen van het Amerikaanse leger. Ook het Belgische leger heeft een aantal exemplaren in haar bezit gehad, maar of deze rechtstreek door Amerika zijn geleverd of via Groot-Brittannië is mij niet bekend. Markings op de M3A1 4x4 scout car.

 

Na de Duitse Blitzkrieg in Polen, Nederland, België en Frankrijk vluchten vele Poolse militairen naar Groot-Brittannië. Ook zijn er een aantal Poolse militairen uit Noorwegen en Frankrijk naar Groot-Brittannië gevlucht. In Schotland is hun basis en zij maken dan deel uit van het Poolse 1st Corps onder leiding van Wladyslaw Sikorski.
Op 17 februari 1942 wordt er een officieel Pools leger gevormd en deze staat onder de leiding van General Maczek. Dit is het 1st Polish Armoured Division (= 1-sza Polska Dywizja Pancerna), daarna wordt een tweede Pools divisie opgericht die later in Noord-Afrika en Italië aan Britse zijde tegen de Duitsers vecht. Naast deze twee divisies is er ook een divisie die in de Oekraïne word opgericht en aan de zijde van het Rode Leger tegen de Duitsers vecht aan het Oostfront. Tijdens D-Day zijn zij niet van de partij, op 1 augustus 1944 wordt het Poolse 1st Armoured Divsion ontscheept in Arromanches in Normandië. Zij komen in Normandië onder het bevel te staan van het Canadese leger en vechten moedig en zeer succesvol tegen de Duitsers bij Caen (Operation Totalize) en in augustus 1944 weten zij bij Mont Ormel de Zak van Falaise te sluiten. Na deze grote Duitse nederlaag is vanaf 25 augustus 1944 de weg vrij voor de opmars naar België en Nederland. Op 15 september 1944 gaan zijn nabij Hulst de Belgisch-Nederlandse grens over. Daarbij geven zij ondersteuning aan het Canadese leger en bevrijden zelf Breda, na een gedeeltelijke omsingeling, Vervolgens geven zij ondersteuning aan de door Britten georganiseerde operatie Market Garden. Deze operatie loopt op een mislukking uit onder anderen doordat de Geallieerde parachutisten veel te ver, voor de ondersteuning van artillerie en de cavalerie worden gedropt. Ondanks dat de Poolse parachutisten met zware verliezen een vrije aftocht voor een aantal ingesloten Britse militairen weten te bewerkstelligen, krijgen zij van de Britten de schuld van het mislukken van deze operatie. Een Poolse officier waarschuwde vooraf al voor het mislukken van deze operatie en moest onder druk van de Britten zijn functie opgeven. Pas 60 jaar later zijn deze Polen door de Nederlandse regering in ere hersteld en onderscheiden. Vanaf eind 1944 trekken zij Duitsland en op 1 mei 1944 geven de daar gelegerde Duitse troepen zich over in Wilhelmshaven aan het Poolse leger. Vervolgens blijft het Poolse leger corps in Duitsland tot in 1947, waarna het wordt ontbonden. Op een enkeling na kunnen de Polen niet veilig terug naar het door het Rode Leger bezette Polen. Vele gaan terug naar Groot-Brittannië. en België. Aanvullend deze M16 half-track draagt de leger markings van het Poolse 1st Light AA Regiment (1 Pulk Artylerii Przeciwpancernej) dat onder de leiding stond van Major Bertold Berendt. Dit regiment was ingedeeld bij de artillery van het Poolse 1st Armoured Division.