Pas in februari 1945, komt in Europa aan het West front, de beste tank van de Geallieerden in actie tegen de Duitsers. Deze beste tank is de Amerikaanse medium tank M26 Pershing, een echte tank killer. De M26 Pershing, was niet bedoeld als vervanger van de M4 Sherman tank, maar werd ontwikkeld en ingezet als tank destroyer. Dus eigenlijk meer een opvolger van de tank destoyers Wolverine en de Jackson, welke kwetsbaar waren door hun open geschutskoepel. Het 90 mm M3 kanon van de M26 Pershing had voldoende vuurkracht om een Duitse Panther tank uit te schakelen.
Uiteindelijk werd de M26 de vervanger van de M4 Sherman tanks. Reden, er was in het Amerikaanse congres een rel tussen de congresleden en de legerleiding uitgebroken over de grote verliezen van M4 Sherman tanks vanaf D-Day.
Eenmaal geleverd aan het leger, wilde de Amerikaanse legerleiding in Europa eigenlijk geen tank destroyers! De Amerikaanse strategie was er opgericht om een directe tankoorlog met de Duitsers te vermijden. De belangrijkste reden hiervoor was dat de M4 Shermans met hun zwakke pantser en te lichte bewapening geen serieuze bedreiging voor de Duitse tanks. Hier opvolgend is onder druk van het Amerikaanse Congres de M26 versneld geleverd aan de Amerikaanse troepen in Europa als ondersteuning en opvolger voor de M4 Sherman tanks. Het 90 mm M3 kanon van de M26 Pershing had wel voldoende vuurkracht om bijvoorbeeld een Duitse Panther tank uit te schakelen.
 

Voordat de M26 in maart 1945 voor het eerst in actie is gekomen, zijn er een groot aantal (proef) modellen aan vooraf gegaan.
Een korte opsomming:

 

In principe stopt de ontwikkeling van de M26 Pershing bij de T26E5. De combinatie van gewicht en motorvermogen was een min punt van de Pershing. Er werd gewerkt aan verbeteringen en de verbeterde uitvoering ging verder door het leven als M46 Patton. Het verhaal wil dat de M46 Patton, van origine een M26E2 zou zijn, dit is discutabel, de E2 versie had namelijk een 105 mm houwitser kanon.
Het zou natuurlijk wel zo kunnen zijn dat het 105 mm houwitser werd vervangen door een 90 mm kanon.

Het onderscheid maken tussen de M26 en daarnaast de M46 en M47 is ook voor de kenners een moeilijke zaak. Vooral omdat er diverse M26 Pershings zijn omgebouwd naar M46 Patton tanks. De belangrijkste zichtbare verschillen.
 

De M46 Patton is pas na WW2 ingezet, in o.a. Korea, maar ook omgebouwd naar een M47 Patton.
De M47 Patton is een M46 met een koepel van een T42, het kanon heeft een platte vlamdemper met vergrote loop.
Ook M47 Patton is pas na WW2 ingezet en was zelfs te laat klaar om echt in actie te komen in Korea.

Bron: Tanks of the World 1915-45, by Peter Chamberlain & Chris Ellis. Incl. eigen onderzoek.
 

De bijdrage van de M26 Pershing aan het verloop van WWII is te verwaarlozen. Ondanks de kleine bijdrage zijn de prestaties van de M26 indrukwekkend, in een direct treffen kon de M26 een Duitse Panther en Tiger tank verslaan.
Kort samengevat, tijdens WW II zijn er slechts 200 exemplaren M26 in gebruik genomen door de Amerikaanse troepen. De M26 Pershing is pas in januari 1945 geleverd aan de Amerikaanse troepen, om vervolgens in februari 1945 in actie gekomen tegen de Duitsers. De M26 is in Europa alleen in gebruik geweest bij de Amerikaanse 3de en 9de Armored division. Beide divisies hadden in totaal slechts 20 M26 (T26E3) Pershings tot hun beschikking.
 
Om het verhaal compleet te maken, de US Army heeft tijdens WW II de beschikking gehad over:
- In Europa (ETO): 20 exemplaren M26 Pershing tanks in totaal, voor het 3de en 9de Armored division.
- In de Pacific (PTO): slechts enkele M26 Pershing tanks in Okinawa.
Alleen in het European Theater of Operations hebben slechts 20 Pershings actief deelgenomen aan gevechtshandelingen. In het Pacific Theater of Operations waren de tanks te laat geleverd om nog in actie te komen. In totaal zijn er nog zo'n 2350 exemplaren gebouwd tussen eind 1944 - 1945.
Daarnaast is er nog het verhaal over die ene Super Pershing, een prototype, die daadwerkelijk in de laatste dagen van WW II een oppermachtige Duitse Könings Tiger weet uit te schakelen, zie voor het complete verhaal de link onderaan deze pagina.
 

Foto 3.1 en 3.2 In het Britse Tank Museum in Bovington (GB), staat een M26 Pershing die vrijwel geheel intact is. Ook bij dit exemplaar ontbreken de unit markings waardoor herkomst en historie van het voertuig onbekend zijn. Klein detail, de white star op de voorzijde van de tank zit niet op de juiste plek, het behoord in het schuine vlak er onder te staan. De leger tekens (markings) op de M26A1 in Bovington (GB).
 

 

 

Foto 4.1 In het MusMuséee des Blindés in het Franse Saumur, staat een M26 Pershing die vrijwel geheel intact is. Ook bij dit exemplaar ontbreken de unit markings waardoor herkomst en historie van het voertuig onbekend zijn. De leger tekens (markings) op de M26A1 in Saumur (F).
 

 

De 5th Armored Division, bekend als de "Victory Division" is begin september zuidoost Luxemburg binnen getrokken. Op 14 september 1944 trok CCR van 5th AD als eerste door de Siegfriedlinie bij Wettlingen. Via de grens met Duitsland trok ze op in noordelijke richting van Eupen. Ten tijde van de Duitse inval in Luxemburg (Operatie Wacht am Rhein) heeft de divisie steun verleend in het noordelijke deel van het Duitse front, van St.-Vith tot aan de Westwall noordelijk boven Monschau. (Winden-Bergstein)
Vervolgens trok men op via Aachen (D), Hoensbroek (NL) naar de westoever van de Elbe nabij Berlijn.
 

Foto 5.1 t/m 5.3 Het Auto en Techniek Museum in Sinsheim beschikt over twee medium tanks van het type M26. Op foto 5.1 staan de restanten van wat eens de krachtigste medium tank van het Amerikaanse leger in WW II is geweest. Op de foto's 5.2 en 5.3 staat een beter exemplaar, helaas ontbreekt op dit model de unit markings waardoor historie en herkomst van de tank niet bekend is. De leger tekens (markings) op de M26 in Sinsheim (D).