De Amerikaanse medium tank M4, kent twee uitvoeringen, te weten de early model en de late model. Daarnaast zijn er ook nog varianten qua bewapening en het type tracks. Op de bovenstaande foto is de neus te zien welke bestaat uit een onderdeel, een zogenaamde 'late model' one piece nose. Deze is met zware bouten is vast gemaakt aan het chassis (hull) en beschermt de transmissie. Dit type neus is niet bij de early production models toegepast, de early models hebben M4 een neus dat bestaat uit drie afzonderlijke delen, de three piece nose. Andere belangrijke verschillen tussen de beide modellen zijn de koepel, de kanonbevestiging en de kijkgaten in de koepel en die voor de bestuurder. Zie voor meer informatie de pagina met de overview van all type of M4 Sherman tanks.

 
1.1 De bewapening:

De medium tank is uitgerust met een 105mm houwitser artillerie kanon. Daarmee wijkt deze tank af van de standaard bewapening, het 75 mm kanon dat op een "standaard" medium tank M4A3 is geplaatst. Waarom eigenlijk?
Een standaard tank kanon heeft een horizontale schietbaan en kan daardoor vrij precies tot circa 1000m op een doel schieten, waarbij nauwkeurigheid en impact van de inslag afnemen naar mate de afstand groter word. Het doel moet dus inzicht zijn en binnen het effectieve bereik van het kanon zitten. De inzet van deze tanks gebeurde veelal met het oog op snelle terrein winst, bv in een speerpunt of bij hit and run acties. Daarmee zeggende dat het niet geschikt was om zich met een dergelijke tank zich te midden van infanterie te bevinden in een druk bezet strijdtoneel. Bijvoorbeeld ongeschikt voor inzet bij gevechten op een brede frontlinie, waarbij de vijand zich heeft verschanst in versterkte posities. Hier was een ander wapen nodig: het houwitser.
Houwitser schieten in een boog op hun doel en kunnen daarmee over hun eigen infanterie heen vijandelijke doelen raken die niet direct in een directe (horizontale) zichtlijn zitten. Ze schieten simpel weg over een versterkte stelling heen om de daar achter zittende vijand uit te schakelen.
In vakjargon word de benaming gemechaniseerde artillerie ook wel gebruikt om een dergelijke combinatie van een pantservoertuig bewapend met een houwitser kanon aan te duiden. Tijdens WW II ingezet voor ondersteuning van infanterie en 'close combat' bijvoorbeeld bij versterkte vijandelijke posities. Door deze wijze van een beschieting, zijn houwitser granaten dus niet geschikt voor het uitschakelen van vijandelijke tanks.
Om het verhaal compleet te maken, indien de bewapening, het houwitser niet op een verdraaibare koepel c.q. toren zit maar bevestigd zit in het pantservoertuig dan noemt men een dergelijk voertuig een pantserhouwitser, voorbeelden hiervan zijn de M7 Priest en Sexton.

 
1.2 Lend Lease Program:

Via het Lend Lease programma leverden de Verenigde Staten aan diverse Geallieerde landen defensie materiaal, waaronder ook de medium tank M4(105). De M4(105) is tijdens WW II niet aan het Nederlandse leger geleverd.

Foto 1. t/m 3. Deze Amerikaanse medium tank M4(105) staat bij het Nederlandse Cavalerie Museum in Amersfoort. De verschillende uitvoeringen van de medium tank van het type M4, zijn of afkomstig uit Britse en Canadese legerdump plaatsen in Nederland, direct na WW II. Ook zijn er begin vijftiger jaren medium tanks van het type M4 door het Amerikaanse leger aan Nederland. Halverwege de zestiger zijn de medium tanks van het type M4 vervangen en uit dienst genomen, vele vonden daarna de weg naar de Hoogovens en slechts een aantal is bewaard gebleven. Het boordgeschut op de tank, de .30 cal coaxiale MG in het front en in de combined gun mount van het 105mm houwitser ontbreken op de tank. De leger tekens (markings) op deze M4 (105) van het Nederlandse leger: